Verwarring. Telkens opnieuw de eeuwige verwarring.
In onze familie is die nog het grootst: hoeveel zoenen geef je aan iedereen?
Ik kan u zeggen dat het bij ons een aantal is tussen de 1 en 4.
Verwarrend met andere woorden.
Daarom pleit ik voor de invoering van een nieuw beleid, mijn beleid, namelijk: het éénzoensbeleid!
Redelijk radicaal, ik weet het, maar ik wil direct ook 4 uitzonderingen toevoegen.
1. verjaardagen: nauwelijks verwarring mogelijk: 3 kussen!
2. nieuwjaar: ook hier de traditionele 3 kussen
3. mijn oma: aangezien ik het sterk betwijfel of ik het éénzoensbeleid uitgelegd krijg...
4. Glenn: om dezelfde reden als bij mijn oma :D
Aangezien ik nu ook niet wil overkomen als iemand die 'maar' bereid is om 1 zoen te geven, vermeld ik nog een mogelijkheid om er aan te ontsnappen.
Als je een getal roept voor de kussen moeten vallen, wil ik er mij best aan aanpassen ;-)
Als het binnen de perken blijft uiteraard :)
Dit alles gewoon om te voorkomen dat ik voor de duizendste keer een dom figuur sla wanneer mijn hoofd nog halverwege hangt om nog een zoen te geven terwijl de andere al laaaang verdwenen is.
Tijd voor die andere om een dom figuur te slaan!
X
Ik ben voor! In Frankrijk zijn het twee kussen, altijd! Ook praktisch, maar bizargenoeg beginnen ze aan de andere kant. Dat kan wel voor "shit ik heb je bijna op de mond gekust"-situaties zorgen ...
BeantwoordenVerwijderenHaha ja idd! Om nog maar te zwijgen over Frankrijk! :p Met de Franse vrienden zijn er het 2 of 4 (aan de 'grote mensen' 4 ;-)) en idd andere kant beginnen, heel vervelend :p
BeantwoordenVerwijderen