We're adults.
When did that happen?
And how do me make it
stop?
zaterdag 29 januari 2011
donderdag 27 januari 2011
Overdrijvers.
Stiptheid treinen op historisch dieptepuntGeen bijzonder groot nieuws, dat had de gemiddelde treinreiziger ook kunnen voorspellen.
De NMBS reageerde onder andere met "Op korte termijn, 50-tal maatregelen".
Mijn trein was deze morgen 4min te vroeg en is 2min te vroeg vertrokken.
Ook in Gent was ie te vroeg en vertrok ie stipt.
Stop daar maar mee NMBS, ik krijg schrik.
woensdag 26 januari 2011
2:48 geglimlach
No words.
No words at all. Of misschien enkel...
Neen, toch niet.
Foutje.
Ja, toch!
Laat je overweldigen door deze muziek (en vergeet het niet in het juiste perspectief te plaatsen :D) en vergeet ook zeker niet de geweldige pasjes na te doen.
Ik start alvast.
zondag 23 januari 2011
Good Shoes
Schoenen.
Niet onbelangrijk.
Ik heb er eigenlijk totaal niet veel. De kans is groot dat mijn 'kieskeurigheid' daar de oorzaak van is.
Kan ik perfect mee leven.
Wie zoekt, die vindt.
En ik heb ze gevonden, de fotogenieke schoenen.
Ik vind ze eigenlijk nog leuker als ze niet aan mijn voeten hangen. Maar aangezien mijn schoenreserve niet groot genoeg is, kan ik het mij dus niet permitteren om ze als decoratie in mijn kamer te zetten.
Aja, voor de mensen die mij goed genoeg kennen om te weten welke schoenen ik draag, deze heb ik al een tijdje hoor :p
En, is iedereen hier nog graag in blogland?
Niemand die mijn link kwijtspeelt?
Of mij vergeet?
Kan al eens gebeuren é.
Zolang er maar niemand tegen zijn goesting passeert.
Tijd voor wat muziek.
De nieuwe van Adele bijvoorbeeld.
Niet onbelangrijk.
Ik heb er eigenlijk totaal niet veel. De kans is groot dat mijn 'kieskeurigheid' daar de oorzaak van is.
Kan ik perfect mee leven.
Wie zoekt, die vindt.
En ik heb ze gevonden, de fotogenieke schoenen.
Ik vind ze eigenlijk nog leuker als ze niet aan mijn voeten hangen. Maar aangezien mijn schoenreserve niet groot genoeg is, kan ik het mij dus niet permitteren om ze als decoratie in mijn kamer te zetten.
Aja, voor de mensen die mij goed genoeg kennen om te weten welke schoenen ik draag, deze heb ik al een tijdje hoor :p
En, is iedereen hier nog graag in blogland?
Niemand die mijn link kwijtspeelt?
Of mij vergeet?
Kan al eens gebeuren é.
Zolang er maar niemand tegen zijn goesting passeert.
Tijd voor wat muziek.
De nieuwe van Adele bijvoorbeeld.
donderdag 20 januari 2011
Do you feel like a puzzle, you can't find your missing piece
Het brein, het zit toch ook maar raar in elkaar.
Waarom is het nu toch zo moeilijk om juiste beslissingen te maken op de juiste moment?
Een voorbeeld kan verhelderend zijn.
Op 5 april treedt Adele op in het Koninklijk Circus in Brussel.
Hoelang weet ik dat al? LANG.
Wat hield mij tegen om te beslissen? Goja, niet veel op zich, misschien de wat hoog uitgevallen ticketprijs en niemand die zich echt dolenthousiast aanbood om mee te gaan.
Wanneer bedacht ik dat het echt wel leuk zou zijn om te gaan? Daarnet.
Maar wat is er nu uiteraard aan de hand? 't is uitverkocht.
Tsss.
Wetend dat ik heel die kwestie eigenlijk gemakkelijk op voorhand had kunnen voorspellen. Een mens wil namelijk altijd wat ie niet kan hebben of wanneer het hopeloos te laat is.
Het houdt mij wel niet tegen om morgen de nieuwe cd te kopen. (normaal ging ik enkel de nieuwe Cold War Kids kopen, maar nu viel mijn oog toch op de releasedatum van het nieuwe album van Adele en hoe toevallig, dat is morgen :))
Verder gaat alles prima.
Wat is het toch geweldig trouwens, om een overdruk station binnen te wandelen met muziek in je oren die je helemaal afsluit van de bestaande wereld en zo een enorme rust kan veroorzaken. Schitterend gewoon.
Over stations gesproken. Zou het een bedreigde activiteit zijn: "de trein nemen"?
Als ie komt opdagen, vind ik het wel nog leuk. Niet alleen omdat de medepassagiers soms de meest indrukwekkende (of minst indrukwekkende) verhalen te vertellen hebben, ook omdat het de ideale moment is om mijn topscore Patience te verbeteren, een boek te lezen of gewoon te zitten en na te denken :p
Ik zou zowaar nog vergeten vertellen hoe mijn treinrit afgelopen zaterdag verliep! (Het concert heel goed, ter info :)) De treinrit iets spannender dan anders. Dat er in het doorgaan een vertraging van 35min opdook, zal jullie wel niet omverblazen. Maar die terugrit...
De mededeling "de eerste 4 en laatste 5 rijtuigen zijn niet toegankelijk voor de reizigers" was wel redelijk verdacht. Helaas is het mysterie nooit ontrafeld. Het enige gevolg was een overvolle wagon wat om 00.27u maar weinig het geval is. In mijn hoofd had ik uiteraard al bedacht dat ze het gewicht centraal in de trein hadden geplaatst voor bij een eventuele ontsporing, maar rustig las ik verder in mijn boek 'Donderhart' over de bomaanslagen in de Londense metro x-aantal jaar geleden.
Net voorbij Denderleeuw werd het helemaal overdreven. De trein kwam tot stilstand. Heel plots.
"Dames en heren we worden momenteel opgehouden door een bommelding in het station Gent St-Pieters, wij kunnen pas verder rijden wanneer we de toestemming krijgen."
Euhm. Excuseer?
Voorzichtig legde ik mijn boek op het tafeltje en stuurde ik als gek naar de laatste persoon uit mijn gsm "WHAT. Een bommelding. Great."
En wat ben ik ontzettend blij dat die fameuze bommelding minder dan 3min later opgeheven werd anders was (bij een eventuele ontploffing van de bom) mijn laatste bericht "Waar zit ge?"
Gelukkig waren de voorafgaande berichten een slag leuker.
Geef toe, de NMBS weet er wel de spanning in te houden, dat moeten we ze wel toegeven.
Zo hier en daar een valse bommelding doet een mens misschien meer nadenken over de waarde van het leven en de futiliteit van vertragingen. Het kan deel uitmaken van een strategisch plan natuurlijk...
Ik heb tijd dezer dagen, veel tijd. Dus een vertraging gaat mijn humeur niet omlaag krijgen (momenteel toch nog niet).
Om af te sluiten enkel nog een "KomaanAllesgevenBlijvengaanNogvoorefkesmaar beste Blokkers!"
Waarom is het nu toch zo moeilijk om juiste beslissingen te maken op de juiste moment?
Een voorbeeld kan verhelderend zijn.
Op 5 april treedt Adele op in het Koninklijk Circus in Brussel.
Hoelang weet ik dat al? LANG.
Wat hield mij tegen om te beslissen? Goja, niet veel op zich, misschien de wat hoog uitgevallen ticketprijs en niemand die zich echt dolenthousiast aanbood om mee te gaan.
Wanneer bedacht ik dat het echt wel leuk zou zijn om te gaan? Daarnet.
Maar wat is er nu uiteraard aan de hand? 't is uitverkocht.
Tsss.
Wetend dat ik heel die kwestie eigenlijk gemakkelijk op voorhand had kunnen voorspellen. Een mens wil namelijk altijd wat ie niet kan hebben of wanneer het hopeloos te laat is.
Het houdt mij wel niet tegen om morgen de nieuwe cd te kopen. (normaal ging ik enkel de nieuwe Cold War Kids kopen, maar nu viel mijn oog toch op de releasedatum van het nieuwe album van Adele en hoe toevallig, dat is morgen :))
Verder gaat alles prima.
Wat is het toch geweldig trouwens, om een overdruk station binnen te wandelen met muziek in je oren die je helemaal afsluit van de bestaande wereld en zo een enorme rust kan veroorzaken. Schitterend gewoon.
Over stations gesproken. Zou het een bedreigde activiteit zijn: "de trein nemen"?
Als ie komt opdagen, vind ik het wel nog leuk. Niet alleen omdat de medepassagiers soms de meest indrukwekkende (of minst indrukwekkende) verhalen te vertellen hebben, ook omdat het de ideale moment is om mijn topscore Patience te verbeteren, een boek te lezen of gewoon te zitten en na te denken :p
Ik zou zowaar nog vergeten vertellen hoe mijn treinrit afgelopen zaterdag verliep! (Het concert heel goed, ter info :)) De treinrit iets spannender dan anders. Dat er in het doorgaan een vertraging van 35min opdook, zal jullie wel niet omverblazen. Maar die terugrit...
De mededeling "de eerste 4 en laatste 5 rijtuigen zijn niet toegankelijk voor de reizigers" was wel redelijk verdacht. Helaas is het mysterie nooit ontrafeld. Het enige gevolg was een overvolle wagon wat om 00.27u maar weinig het geval is. In mijn hoofd had ik uiteraard al bedacht dat ze het gewicht centraal in de trein hadden geplaatst voor bij een eventuele ontsporing, maar rustig las ik verder in mijn boek 'Donderhart' over de bomaanslagen in de Londense metro x-aantal jaar geleden.
Net voorbij Denderleeuw werd het helemaal overdreven. De trein kwam tot stilstand. Heel plots.
"Dames en heren we worden momenteel opgehouden door een bommelding in het station Gent St-Pieters, wij kunnen pas verder rijden wanneer we de toestemming krijgen."
Euhm. Excuseer?
Voorzichtig legde ik mijn boek op het tafeltje en stuurde ik als gek naar de laatste persoon uit mijn gsm "WHAT. Een bommelding. Great."
En wat ben ik ontzettend blij dat die fameuze bommelding minder dan 3min later opgeheven werd anders was (bij een eventuele ontploffing van de bom) mijn laatste bericht "Waar zit ge?"
Gelukkig waren de voorafgaande berichten een slag leuker.
Geef toe, de NMBS weet er wel de spanning in te houden, dat moeten we ze wel toegeven.
Zo hier en daar een valse bommelding doet een mens misschien meer nadenken over de waarde van het leven en de futiliteit van vertragingen. Het kan deel uitmaken van een strategisch plan natuurlijk...
Ik heb tijd dezer dagen, veel tijd. Dus een vertraging gaat mijn humeur niet omlaag krijgen (momenteel toch nog niet).
Om af te sluiten enkel nog een "KomaanAllesgevenBlijvengaanNogvoorefkesmaar beste Blokkers!"
zaterdag 15 januari 2011
Truth or dare.
O waw.
Ik had net een stuk van een regel of 15, maar echt.
Ik heb het gewoon gewist.
Hoe saai kan het leven er soms aan toe gaan, onvoorstelbaar.
Dat bleek uit mijn poging om de afgelopen weken wat te beschrijven (aangezien er sommige zijn die zich toch serieus afvragen waar ik mij in godsnaam mee bezig hou).
Met niet veel precies.
Overwinningen van de week zijn dan toch
1. contract voor studiebegeleiding (voor Nederlands, Frans, Spaans & Engels)
2. theoretisch rijexamen in de pocket
Ik vraag mij echt af of mijn streepjesbijgeloof er voor iets tussen zat. Stiekem heb ik er toch weer rekening mee gehouden :)
Dat ik dus geen een meer hoor zagen over dat autorijden é nu. Het mag dan wel de kleinste, gemakkelijkste stap zijn, ik heb hem gezet en ik zie wel wanneer ik de volgende zet. [no pressure please]
Af en toe heb ik wel te maken met een aanval waarbij sociaal contact de oplossing blijkt te zijn. Een niet onbekend fenomeen van de blok. Ik mag dan wel niet echt grote blok hebben, 80% uit mijn vriendenkring wel, waardoor ik even ver sta natuurlijk :)
Dat probeer ik dan op te lossen door mijn eenzaamheid te delen met de dubbelcd van George Michael (ja ik ben echt wel blij dat ie terecht is :p) of andere muzikale toppers waarmee ik perfect in duet kan gaan.
Ondertussen hou ik mij toch nu en dan eens bezig met "La France des idées. Un itinéraire des Lumières à la mondialisation" (volgens mij krijg ik iedereen wel stil met zo'n titel :D) Het enige vak waar ik dus examen van heb op 3 februari, waar filosofen als Voltaire het reuze gezellig maken met uitspraken als:
Leuk ook om geregeld een voornaam tegen te komen in de Franse woorden :D In het voorbeeld zit Sophie, maar door de duizenden linken in de cursus mag ik ook heel vaak mijn eigen naam schrijven :)
Ik vraag mij nu echt wel af of dit een verbetering is van mijn origineel stuk dat ik geschreven had :p Ik vrees ervoor. Maar iemand liet weten dat de inhoud van nieuwe berichten even crappy mocht zijn al mijn laatste waardoor een goede inhoud niet noodzakelijk het belangrijkste is.
Eerder een afleiding voor de cursussen waar iedereen nog moet boven hangen (tot wanneer ik er echt werk van moet maken, dan is iedereen er vanaf :))
Nog meer stukken uit mijn eigen cursus citeren, is dus misschien niet de beste oplossing.
Vanavond nog eens een optreden. Straffer nog, het enige optreden dat in 2011 op mijn programma staat (voorlopig). Godspeed You! Black Emperor.
Ik ben eens benieuwd :)
Waar blijven die festivals met hun namen trouwens? Een 4daagse Werchter zit er wel sowieso niet in, maar als Foo Fighters de donderdag komen, wil ik er wel nog eens over nadenken. Voor Pukkelpop reserveer ik Adele al. Haar optreden in het Koninklijk Circus ga ik dan toch aan mij laten voorbij gaan.
Magisch uur.
Werkelijk bijna verdacht hoeveel magische uren ik de afgelopen dagen al gezien heb.
Is dat een knipoog naar iets, uitvinder van de magische uren? Ik hou het in de gaten!
En ik weet.
Ik moet dringend aan de arbeid.
Een meesterwerk was het niet, maar lectuur voor een minuut of drie misschien nipt.
Als er niets gebeurt, is het extra moeilijk om veel te vertellen :)
Een bijkomende moeilijkheid is dat ik niet weet wie hier allemaal passeert en mij dus uit veiligheid beperk tot oppervlakkige gebeurtenissen :) Je m'excuse.
Misschien kom ik wat opvallende figuren tegen op de trein vanavond, die kans zit er altijd in.
Hou vol blokkers. Hou vol.
Ik had net een stuk van een regel of 15, maar echt.
Ik heb het gewoon gewist.
Hoe saai kan het leven er soms aan toe gaan, onvoorstelbaar.
Dat bleek uit mijn poging om de afgelopen weken wat te beschrijven (aangezien er sommige zijn die zich toch serieus afvragen waar ik mij in godsnaam mee bezig hou).
Met niet veel precies.
Overwinningen van de week zijn dan toch
1. contract voor studiebegeleiding (voor Nederlands, Frans, Spaans & Engels)
2. theoretisch rijexamen in de pocket
Ik vraag mij echt af of mijn streepjesbijgeloof er voor iets tussen zat. Stiekem heb ik er toch weer rekening mee gehouden :)
Dat ik dus geen een meer hoor zagen over dat autorijden é nu. Het mag dan wel de kleinste, gemakkelijkste stap zijn, ik heb hem gezet en ik zie wel wanneer ik de volgende zet. [no pressure please]
Af en toe heb ik wel te maken met een aanval waarbij sociaal contact de oplossing blijkt te zijn. Een niet onbekend fenomeen van de blok. Ik mag dan wel niet echt grote blok hebben, 80% uit mijn vriendenkring wel, waardoor ik even ver sta natuurlijk :)
Dat probeer ik dan op te lossen door mijn eenzaamheid te delen met de dubbelcd van George Michael (ja ik ben echt wel blij dat ie terecht is :p) of andere muzikale toppers waarmee ik perfect in duet kan gaan.
Ondertussen hou ik mij toch nu en dan eens bezig met "La France des idées. Un itinéraire des Lumières à la mondialisation" (volgens mij krijg ik iedereen wel stil met zo'n titel :D) Het enige vak waar ik dus examen van heb op 3 februari, waar filosofen als Voltaire het reuze gezellig maken met uitspraken als:
L'optimisme est désespérant. C'est une philosophie cruelle sous un nom consolant.
Leuk ook om geregeld een voornaam tegen te komen in de Franse woorden :D In het voorbeeld zit Sophie, maar door de duizenden linken in de cursus mag ik ook heel vaak mijn eigen naam schrijven :)
Ik vraag mij nu echt wel af of dit een verbetering is van mijn origineel stuk dat ik geschreven had :p Ik vrees ervoor. Maar iemand liet weten dat de inhoud van nieuwe berichten even crappy mocht zijn al mijn laatste waardoor een goede inhoud niet noodzakelijk het belangrijkste is.
Eerder een afleiding voor de cursussen waar iedereen nog moet boven hangen (tot wanneer ik er echt werk van moet maken, dan is iedereen er vanaf :))
Nog meer stukken uit mijn eigen cursus citeren, is dus misschien niet de beste oplossing.
Vanavond nog eens een optreden. Straffer nog, het enige optreden dat in 2011 op mijn programma staat (voorlopig). Godspeed You! Black Emperor.
Ik ben eens benieuwd :)
Waar blijven die festivals met hun namen trouwens? Een 4daagse Werchter zit er wel sowieso niet in, maar als Foo Fighters de donderdag komen, wil ik er wel nog eens over nadenken. Voor Pukkelpop reserveer ik Adele al. Haar optreden in het Koninklijk Circus ga ik dan toch aan mij laten voorbij gaan.
Magisch uur.
Werkelijk bijna verdacht hoeveel magische uren ik de afgelopen dagen al gezien heb.
Is dat een knipoog naar iets, uitvinder van de magische uren? Ik hou het in de gaten!
En ik weet.
Ik moet dringend aan de arbeid.
Een meesterwerk was het niet, maar lectuur voor een minuut of drie misschien nipt.
Als er niets gebeurt, is het extra moeilijk om veel te vertellen :)
Een bijkomende moeilijkheid is dat ik niet weet wie hier allemaal passeert en mij dus uit veiligheid beperk tot oppervlakkige gebeurtenissen :) Je m'excuse.
Misschien kom ik wat opvallende figuren tegen op de trein vanavond, die kans zit er altijd in.
Hou vol blokkers. Hou vol.
zondag 9 januari 2011
Ik leen een titel bij iemand die er op voorraad heeft liggen.
"Mensen
die niets
te zeggen
hebben,
schrijven
(boeken).
Mensen
die veel
te zeggen
hebben,
kunnen
niet
schrijven." (Louis-Paul Boon)
Hoera. Ik heb een nieuwe berichteditor!
Hip.
maandag 3 januari 2011
Nobody knows where they might end up.
Zelfs wie mij maar een klein beetje kent, kan er mogelijk in slagen om een van mijn meest gevolgde tv-series te raden.
Grey's Anatomy!
Hoor ik jullie allemaal brullen :)
Correct!
Ooit probeerde ik een top 10 bijeen te krijgen die er als volgt uit zag:
JA! tegen Grey's Anatomy omwille van ...
1. McDreamy
2. McSteamy
3. de fenomenale gezichtsexpressie, danspasjes en zangstonden van Cristina Yang
4. de geweldige liedjes die in de serie gebruikt worden
5. hilarische avonturen
6. de vele wijsheden (om maar één van de duizend toepasselijke voorbeelden te nemen: "It's good to be scared. It means you still have something to lose.")
het is ook...
7. een ideaal tijdsverdrijf in zowel goede als slechte tijden
8. handig om de helft van mijn gesprekken en uitspattingen te kunnen volgen :)
9. sprak ik al over McDreamy & McSteamy?
10. de 9 vorige redenen zouden al overtuigend genoeg moeten zijn :)
Ik beken dat ik in die top 10 lichtjes overdreven heb met McDreamy en McSteamy.
Er is ook nog Karev.
En in seizoen 7 mag er anders eens een nieuw gezicht komen :)
Maar in feite zijn dat maar details! ;-)
Ik sprak al over muziek in de serie zelf, heel belangrijk. Maar ook de titels van de afleveringen zijn ontzettend vaak titels van liedjes.
Een nieuwe quiz ga ik niet lanceren waarbij je de uitvoerder moet zoeken bij de volgende voorbeelden ;-)
Losing my religion, Don't stand so close to me, Didn't we almost have it all (lijkt mij een ideaal Singstar liedje :p), Stairway to heaven, I'll follow you into the dark, Death and all his friends, Disarm, enz.
Wat mij opviel de biljoenste keer dat ik naar een aflevering keek, waren de ogen! :)
Lachen valt mij in normale omstandigheden pas op als ik het lachgeluid hoor, of een mond in positieve zin zie vertrekken.
Met een mondkapje in de operatiekamer is dat al iets moeilijker, maar wat een ontdekking hoe geweldig ogen kunnen lachen! :)
Dubbel zo mooi als een glimlach als je het mij vraagt!
Vanaf nu lach ik enkel nog met mijn ogen! :p
Neen, binnen 15sec ben ik dat waarschijnlijk al vergeten...
En als jullie nog steeds niet overtuigd zijn (wat ik mij toch moeilijk kan inbeelden)
dan geeft de volgende soundtrack zonder enige twijfel de doorslag!
Psapp - Cosy in the rocket
Die begintune alleen al en HOP! in de Grey's Anatomy mood :D
Grey's Anatomy!
Hoor ik jullie allemaal brullen :)
Correct!
Ooit probeerde ik een top 10 bijeen te krijgen die er als volgt uit zag:
JA! tegen Grey's Anatomy omwille van ...
1. McDreamy
2. McSteamy
3. de fenomenale gezichtsexpressie, danspasjes en zangstonden van Cristina Yang
4. de geweldige liedjes die in de serie gebruikt worden
5. hilarische avonturen
6. de vele wijsheden (om maar één van de duizend toepasselijke voorbeelden te nemen: "It's good to be scared. It means you still have something to lose.")
het is ook...
7. een ideaal tijdsverdrijf in zowel goede als slechte tijden
8. handig om de helft van mijn gesprekken en uitspattingen te kunnen volgen :)
9. sprak ik al over McDreamy & McSteamy?
10. de 9 vorige redenen zouden al overtuigend genoeg moeten zijn :)
Ik beken dat ik in die top 10 lichtjes overdreven heb met McDreamy en McSteamy.
Er is ook nog Karev.
En in seizoen 7 mag er anders eens een nieuw gezicht komen :)
Maar in feite zijn dat maar details! ;-)
Ik sprak al over muziek in de serie zelf, heel belangrijk. Maar ook de titels van de afleveringen zijn ontzettend vaak titels van liedjes.
Een nieuwe quiz ga ik niet lanceren waarbij je de uitvoerder moet zoeken bij de volgende voorbeelden ;-)
Losing my religion, Don't stand so close to me, Didn't we almost have it all (lijkt mij een ideaal Singstar liedje :p), Stairway to heaven, I'll follow you into the dark, Death and all his friends, Disarm, enz.
Wat mij opviel de biljoenste keer dat ik naar een aflevering keek, waren de ogen! :)
Lachen valt mij in normale omstandigheden pas op als ik het lachgeluid hoor, of een mond in positieve zin zie vertrekken.
Met een mondkapje in de operatiekamer is dat al iets moeilijker, maar wat een ontdekking hoe geweldig ogen kunnen lachen! :)
Dubbel zo mooi als een glimlach als je het mij vraagt!
Vanaf nu lach ik enkel nog met mijn ogen! :p
Neen, binnen 15sec ben ik dat waarschijnlijk al vergeten...
En als jullie nog steeds niet overtuigd zijn (wat ik mij toch moeilijk kan inbeelden)
dan geeft de volgende soundtrack zonder enige twijfel de doorslag!
Psapp - Cosy in the rocket
Die begintune alleen al en HOP! in de Grey's Anatomy mood :D
3 januari it is!
Dat ik mij de start van 2011 iets anders had ingebeeld, beschouw ik direct als understatement van het jaar.
Dat ik die fameuze start dan ook (o.a.) met een tweedaagse griep begonnen ben, zit daar ongetwijfeld voor iets tussen.
Dat het afgelopen weekend eigenlijk gewoon een overgangsweekend was van 2010 naar 2011, geloof ik graag.
Dat ik nog steeds heel erg geloof in de magische 22 krachten die 2011 met zich meebrengt, is zeker!
Dat 2011 pas écht vandaag begonnen is, ben ik rotsvast van overtuigd!
HAPPY NEW YEAR!
En wat is het jaar toch geweldig goed begonnen!
Ik heb de dubbelcd van George Michael teruggevonden, mijn springtouw is terecht én het is vanavond opnieuw van 'Mag ik u kussen' op tv!
Wat moet een mens nog meer hebben :)
Ik hoop dat jullie de overgang goed gevierd hebben, een berg voornemens hebben liggen die jullie met glans zullen vervullen en helemaal klaar zijn voor het nieuwe jaar!
Laat maar komen! :)
Kwestie van 2011 direct te starten met een streepje muziek...
(Ik leg de lat niet te hoog, zodat ik nog een jaar kan vullen ;-))
Een geweldige meezinger van George Michael, speciaal met de tekst erbij voor de muzikale wonders onder ons ;-)
Dat ik die fameuze start dan ook (o.a.) met een tweedaagse griep begonnen ben, zit daar ongetwijfeld voor iets tussen.
Dat het afgelopen weekend eigenlijk gewoon een overgangsweekend was van 2010 naar 2011, geloof ik graag.
Dat ik nog steeds heel erg geloof in de magische 22 krachten die 2011 met zich meebrengt, is zeker!
Dat 2011 pas écht vandaag begonnen is, ben ik rotsvast van overtuigd!
HAPPY NEW YEAR!
En wat is het jaar toch geweldig goed begonnen!
Ik heb de dubbelcd van George Michael teruggevonden, mijn springtouw is terecht én het is vanavond opnieuw van 'Mag ik u kussen' op tv!
Wat moet een mens nog meer hebben :)
Ik hoop dat jullie de overgang goed gevierd hebben, een berg voornemens hebben liggen die jullie met glans zullen vervullen en helemaal klaar zijn voor het nieuwe jaar!
Laat maar komen! :)
Kwestie van 2011 direct te starten met een streepje muziek...
(Ik leg de lat niet te hoog, zodat ik nog een jaar kan vullen ;-))
Een geweldige meezinger van George Michael, speciaal met de tekst erbij voor de muzikale wonders onder ons ;-)
Abonneren op:
Posts (Atom)