Willens nillens kreeg ik begin oktober een ticket richting Volwassenland. Kleine Lien wordt groot (in de figuurlijke zin dan, de letterlijke heb ik al even opgegeven) en is nu al even aan het werk. Het overgrote deel van de week woon ik in Gent met een Ridder (niet zomaar een Ridder zelfs, maar De Ridder!)
Heel wat grote wijzigingen die ervoor zorgen dat ik nog nauwelijks blogstukken kan schrijven :) Maar ik dacht, ik laat toch even weten dat ik nog leef.
De grote mensen wereld vind ik tot nu toe best wel meevallen. Ik heb het eerst en vooral sterk getroffen met mijn eerste job. Na een zoektocht van nauwelijks drie dagen kwam ik terecht bij een biotechnologisch bedrijf vol fijne mensen :) De goede sfeer zorgt er dus voor dat de werkdagen heel vlug voorbij gaan. Na een werkdag ben ik wel altijd heel enthousiast om naar huis te gaan, wetende dat er een geweldig lieve jongen op mij zit te wachten :)
Ondertussen zijn we een goede zwangerschap samen (die zwangerschap louter als tijdsaanduiding, updates daarover volgen hoogstwaarschijnlijk toch eerst via het niet te omzeilen netwerk Facebook ;-)) en ben ik vastberadener dan ooit.
Niet alleen omdat ik bij een relatiebreuk al mijn paswoorden zou moeten veranderen en 3/4 van mijn muziek zou moeten schrappen wegens 'te emotioneel gebonden aan de persoon in kwestie', gewoon omdat ik in heel emotionele buien, Sinterklaasboekjes doorbladerend, over kleine Riddertjes droom :)
Eigenlijk vind ik de timing van onze relatie perfect. We zijn allebei volwassen en moeten niet meer vrezen voor een overgang van puber naar volwassene en we zijn ook op een moment dat we de toekomst samen kunnen uitstippelen en checken of we op dezelfde golflengte zitten (check!).
Een klein bericht voor single vriendjes en vriendinnetjes: Geen paniek, het is helemaal nog niet te laat, integendeel, nu is het perfecte moment om iemand toe te laten en te leren kennen! Komt allemaal voor de bakker! :)
Algemeen gaat het dus geweldig goed met mij :) De centen die ik langs de kant kan zetten zijn integraal bedoeld voor de wereldreis die in 2013 op de planning staat. Met zulke vooruitzichten gaat alles nog vlotter uiteraard.
Het grappige vind ik wel dat het weken, maanden of een jaar kan duren voor er iemand dit stuk leest :) Tenzij ik mij niet kan inhouden en stiekem verklap dat ik iets nieuws geschreven heb. Alhoewel, gezien de lage spectaculairheidsgraad van dit bericht hou ik het misschien beter stil :) Maar mijn missie was een teken van leven geven, daarin ben ik normaal geslaagd.
O ja, misschien nog even mijn titel verklaren. Ik heb een elfde gebod dat ik graag officieel zou laten opnemen. “Oordeel niet over dingen waar je nog geen ervaring mee hebt.”
Ik heb altijd verklaard dat een vriendje er nooit zou in slagen om al mijn tijd in beslag te nemen en dat ik best wel even zonder zou kunnen als dat nodig is.
Afgelopen donderdag zat ik voor het eerst alleen op kot en was het toch aftellen geblazen tot ik een lieve stem hoorde zeggen “liefje, ik ben thuis!”.
Daarom heb ik mezelf ook voorgenomen om geen uitspraken meer te doen over dingen waar ik eigenlijk nog geen bal verstand van heb. Alvast mijn excuses voor de reeks eerder gedane uitspraken, ik neem een groot deel van mijn woorden terug :)
Waar ik nog geen uitspraken ga over doen, is over de toekomst van deze blog.
We zien wel! :)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten