zondag 18 april 2010

Gabriel Rios is wel oké

Ja hoor. Een tijdje geleden was het weer prijs.

Dé vraag die om de zoveel tijd eens komt opduiken.

“Lien, wat is uw type feitelijk?”

Ewel nu heb ik toch mijn best gedaan om daar eens goed over na te denken zodat ik in het vervolg niet meer moet teleurstellen en toch een deftig antwoord kan geven.
Aangezien ik geen zin had om alle BV’s in mijn hoofd te overlopen op zoek naar ‘iemand die in het profiel past’, besloot ik veldonderzoek te verrichten. Mijn onderzoeksveld: station Gent St-Pieters. :) Meer specifiek: spoor 9, richting Kortrijk. Ik moet zeggen, ik had het een pak erger verwacht :D Er was, raar maar waar, niet zo veel volk aanwezig dus ik had een deftig overzicht. Al heel vlug kon ik mijn conclusie maken (uiteraard niet enkel gebaseerd op het 10 minuten durend veldonderzoek in Gent):

Ik heb gewoonweg geen type!

Eigenlijk wel goed nieuws, vind ik persoonlijk. Het eeuwenoude cliché bevestigd: ‘het is het innerlijke dat telt’. Haha. Akkoord dus. Maar ik geef toe dat er toch wel een zekere aantrekkingskracht moet zijn voor je interesse krijgt. Nu is het handige dat die aantrekkingskracht bij mij ondefinieerbaar is. Praat mij onder tafel over muziek en ik val in zwijm. Vertel een enorm grappig verhaal en ik ben verkocht.
Ik weet niet of het jullie is opgevallen, maar in mijn profielschets van 13 maart stond ook geen enkel uiterlijk kenmerk. Aha.

Een blond/bruin/zwart type met blauw/bruin/groen/grijze ogen kan ik dus niet direct geven. Ik let daar in feite ook niet echt op, eerlijk waar. Haarkleur zou ik nu nog kunnen zeggen ;-) Maar kleur van ogen? Ik val hoogstwaarschijnlijk zelfs door de mand bij mijn beste vriend(inn)en.
Het aantal festivalbandjes daarentegen, kan ik wel perfect vertellen :D
Ieder zijn prioriteiten zeker?

Vanaf nu kan ik deze vraag dus wel ongeveer beantwoorden. Yes! :)



PS. Blauw hoeft ie nu ook wel niet te zijn...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten