Madre mía

Qué desastre!
Dan heb ik het niet over het Barcelona gebeuren op zich, maar wel over mijn toch wel bedroevend niveau van Spaans.
Geef mij de tijd om alles uit te leggen en dan is er geen probleem, maar die nerveuze Spanjaarden die tegen 100/u hun zegje willen doen, niet zo mijn ding.
Op dat vlak vind ik de Spanjaarden eigenlijk wel arrogant. Zelf doen ze niet de moeite om een andere taal te leren en daarbovenop verwachten ze wel dat je deftig mee kan met hun Spaans gebrabbel.

Voor de rest zijn ze wel enorm vriendelijk en ja, babbelerig :)
's Morgens en 's avonds ga ik mee met Manel naar en van het werk. Ook dat moment moet duidelijk gevuld worden met gebabbel, waar ik rond 8u niet altijd evenveel zin in heb.

Op het werk zijn het best wel lange dagen. Ze zijn helaas minder duidelijk afgebakend als bij ons, waardoor de middagpauze gemakkelijk 2u kan verschillen en 's avonds het werk kan uitlopen tot half 7 (of wie weet langer).
Als gevolg ben ik erna eigenlijk niet zo veel meer waard.
Toch wou ik vandaag de moeite doen om eten te gaan zoeken tot ik merkte dat er echt een vloek boven mijn hoofd hangt.
Manel had mij vandaag al verweten dat het mijn schuld was dat het regende (die Belgen toch met hun regen) maar nu begin ik hem nog te geloven ook.
Ik was nog geen minuut buiten of het begon lichtjes te regenen. Wat later kon het niet op en volgde er een stortbui en onweer die mij toch even deden schuilen.
Daarna ben ik het eerste beste eethuis binnengestapt waar ik een verkeerde keuze maakte. Deze keer niet vanwege mijn gebrekkige kennis Spaans, maar vanwege het prutswerk aan het pellen van 'gambitas'. Het werk was zeker drie keer groter als het eten dat ik uiteindelijk in mijn mond stak. Gelukkig had ik geen honger als een paard en was het eigenlijk wel nog lekker.

Dan doet een mens dus eens de moeite om naar buiten te gaan... :)
Hopelijk komt daar wat verbetering in!

Ergens heb ik alles hier wel een beetje onderschat. Niet alleen het werk, maar ook het alleen zijn. Bizar wel, ik wist niet dat het mij zo parten ging spelen. Vrijdag is het wel groot feest want dan krijg ik bezoek! Hip hoi!

Nu ga ik mij nog wat door de rest van de week worstelen met dolle vertalingen!

Trouwens! Als magische uren fan stootte ik op het volgend verschijnsel:
deze nacht kunnen we 05u06min07sec op 08/09/10 meemaken!