Flied lice please.

Bloggen tijdens mijn reis is helaas mislukt wegens het stellen van prioriteiten waar de blog nipt buiten viel, waarvoor mijn oprechte excuses! :D
Maar niet getreurd, een zo goed mogelijk verslag komt nu jullie richting uit! (aangezien het schrijven van de thesis niet wil lukken :) )

Op het programma stond dus een 2weekse rondreis door Thailand en Laos. Startend in Bangkok, naar Laos: Vientiane - Vang Vieng - Luang Prabang, terug naar Thailand via de gouden driehoek, Chiang Rai - Chiang Mai en back to Bangkok!

Vrijdag 18 maart was ik zo rustig als het maar kon. Heel erg verdacht. Om de zaken niet nog pijnlijker te maken had ik de donderdag al afscheid genomen van de Ridder :) Rond 9u nam ik afscheid van mijn papa om een nooitgezien lange rij mensen te trotseren bij de security check! Op dat moment was ik echt in paniek dat ik mijn vlucht ging missen, met nog een uur te gaan. Gelukkig ging alles vlugger dan verwacht en had ik nog even tijd over. Eten zat er niet meer in want van pure stress had ik mijn voorraad boterhammen naar binnen gespeeld. De eerste vlucht viel heel goed mee, veel drinken en uiterst bizar indisch eten op het vliegtuig, super recente films om te bekijken (a black swan, 127 hours), de tijd ging vlug. Daarna was het even wachten in Bombay op de aansluiting naar Bangkok. Daar heb ik zoveel mogelijk proberen slapen omdat het ochtend ging zijn wanneer ik toekwam (het tijdsverschil was 6u, 6u later in Thailand)

Zaterdagochtend op de luchthaven ging het relatief vlot voor het visum naar Thailand (helemaal gratis! Een voorbeeld om te volgen denk ik dan). Daarna kon de zoektocht beginnen naar een bus die mij in de buurt van het hotel kon brengen. Ik was namelijk niet van plan mij al op dag 1 in het zak te laten zetten door Thaise taxichauffeurs :) Ook dat verliep verdacht vlot en ik kwam terecht in Kahosan Road (een straat die later mijn bijna 2de thuis zou worden :)) Dat kaartlezen niet mijn beste kant is, hoef ik jullie echt niet meer uit te leggen, maar dat was ook helemaal niet nodig! Over een afstand van 100m zijn er mij zeker 5 mensen komen vragen of ze konden helpen met de weg, dus probleemloos geraakte ik tot Erawan House en ik was direct enthousiast over de vriendelijkheid van de Thaise bevolking :)

Omdat het belachelijk zou zijn om mijn eerste dag weg te slapen, besloot ik een eerste toertje te doen in Bangkok. O ja, ik was een dag vroeger vertrokken om zeker de groep niet te missen :D De kennismaking was voorzien voor zondag...
Onderweg kwam ik uiteraard opnieuw een Thai tegen, Son Pong of Pom Song, geen idee, die namen zijn een ware hel, net als de taal :) heel moeilijk! In elk geval, het was een muziekleraar van het nationaal theater en hij hielp mij op weg naar mijn eerste tempels :) Ik maakte direct kennis met het openbaar vervoer: de fameuze tuk-tuk. Voertuig op 3 wielen dat gemakkelijk de snelheid van een auto haalt :D

Ik bezocht eerst Wat Inn ('Wat' betekent 'tempel' ter verduidelijking) en nog een andere Wat waarna ik naar het hoogtepunt van Bangkok trok: Grand Palace. Schitterend, werkelijk schitterend! Je komt er ogen tekort en wordt overweldigd door pracht en praal en prachtige muurschilderingen. Als het niet zo warm was geweest, liep ik er nu waarschijnlijk nog rond :) Ik was al vlug onder de indruk van het boeddhisme en was er gerust in dat ik volledig tot rust zou kunnen komen de komende twee weken (wat een zin! gerust-rust / komen-komende! Ok. Never mind :D)

Na mijn bezoek aan the Grand Palace zocht ik even de schaduw op en kreeg ik mijn klop. Even dacht ik eraan om terug naar het hotel te gaan en wat te slapen, tot er plots een Duits meisje, Vanessa, naast mij kwam zitten :) Zij was ook nog maar net in Bangkok en al vlug besloten we om samen wat verder rond te wandelen. Met een boot staken we de rivier over naar, je raadt het nooit, een nieuwe tempel: Wat Arun. Daarna beklommen we de Golden Mount om een mooi overzicht te krijgen van de wereldstad met evenveel inwoners als ons volledige land :) Voor eten trokken we naar Kahosan road, de grootste winkelstraat die 's avonds overloopt van de toeristen waar je met gemak 10x Lady Gaga na elkaar kan horen. "Toeval bestaat niet", wel dat betwijfel ik nu toch een beetje. Plots zag Vanessa twee vrienden uit Duitsland zitten in een van de vele bars :D Seriously. Veel te grappig! Gelukkig vielen ook zij heel goed mee en voelde ik mij niet zo'n grote indringer :) Na wat eten en drinken liepen we plots tussen een grote politieke demonstratie van de roodhemden... Ik vond het al bizar dat iedereen zo keek naar ons :) tot ik grote schermen zag en een of ander politiek leidersfiguur die maar bleef brabbelen.

Lap. Dit was dag 1 en ik heb al weer een gigantisch stuk tekst :) Het was dan ook een drukke dag qua "toerist uithangen".

Over zondagvoormiddag kan ik heel kort zijn (ja, echt!) Ik heb namelijk de klok rond geslapen :) Of toch zo goed als, want om 11u werd ik uit mijn bed gebeld door de receptie dat ik moest verhuizen van kamer... Een hapje eten dan maar! Ook daar kwam ik iemand tegen die alleen op reis was: Victoria uit Nieuw-Zeeland. Thailand is echt een perfect land om alleen te ontdekken. Je komt er sowieso nog tonnen mensen tegen die krak hetzelfde aan het doen zijn en sociaal aangelegd zijn :D
Aangezien de hitte echt bijna ondraaglijk was, hebben we niet veel uitgestoken, behalve relaxen :D

18u was het zo ver! De kennismaking met de groep: erop of eronder :) Helaas was mijn eerste reactie bijna "shit! eronder!" Wanneer ik toekwam in het hotel zag ik een klein groepje mensen staan die heel enthousiast met elkaar aan het praten waren, alsof ze elkaar al "jaren" kenden. Na wat aarzeling ging ik toch vragen of zij bij de Tucan groep hoorden, en effectief, daar stonden mijn reisgenoten.
4 van de 9 waren al 3 weken met elkaar aan het reizen. Mijn 2 weken maakten namelijk deel uit van een grote reis die 7 weken was (startend in Vietnam, eindigend in Singapore). Even had ik schrik dat ik moeilijk in de groep zou geraken, maar die bleek gelukkig onterecht! :)

Graag stel ik jullie voor, mijn reisgenoten:
- Michele, uit Amerika (Oklahoma), 36jaar, mijn kamergenootje voor 2 weken!
- Dean, uit Nieuw-Zeeland, 29 jaar, de enige met een goede muzieksmaak :D
- Nick, uit Amerika (Alaska), 22 jaar, waaghals maar lieve jongen :)
- Neal, uit Australië, 23 jaar, hilarisch afwezig, drinkt graag een pintje, slaapt graag :D
- Emily & Craig, uit GB, 26 jaar, pas getrouwd koppel
- Johanna & Irene, uit Duitsland, 22 en 56 geloof ik, moeder en dochter, spijtig dat de Engelse kennis van Irene echt heel gebrekkig was...
- Tony & Pedro, de tourbegeleiders, allebei Zuid-Amerikaanse roots, het was vooral Tony die onze tour heeft begeleid, Pedro was de opvolger...

Engels was dus duidelijk de voertaal :) Op de Duitsers na was ik de enige van wie het Engels niet de moedertaal was, maar ik heb mij goed kunnen redden. Het was ook schitterend dat ik iedereen perfect begreep (Engels - Duits - Spaans) en dat er mij geen kat kon verstaan :p
Zondagavond gingen we allen samen iets eten om elkaar wat beter te leren kennen en het klikte gelukkig direct met mijn Amerikaanse roommate :)

Maandag was een laatste vrije dag in Bangkok die we op zich nuttiger hadden kunnen invullen :)
Na wat eten (wat echt wel onze hoofdactiviteit was nu ik er goed over nadenk) en wat verloren lopen (uiteraard) vonden we een deel van de groep terug aan een zwembad :D Bizar genoeg begon het werkelijk te watergieten en onweren wanneer wij toekwamen... Geduld is een mooie gave en de zon liet ons gelukkig niet in de steek. Heel chillax allemaal (zoals de Amerikanen wel eens zeggen :p)
Nadat we een voorraad eten hadden ingeslagen trokken we met taxi's naar het station voor een nachttrein naar Vientiane, Laos. 

Speciaal nog, een nachttrein :) Nog redelijk kunnen slapen eigenlijk tegen alle verwachtingen in. Rond 9u waren we aan de grens waar de miserie kon beginnen. Mijn miserie was namelijk dat ik WEL al een visum voor Laos had, als enigste (bedankt Connections!) Daardoor moest ik aan een andere rij aanschuiven en hield ik de boel wat op... Maar het is goedgekomen. Tegen de middag waren we bij het hotel en konden we iets gaan eten :) In de namiddag trokken we naar het nationaal museum waar we meer te weten kwamen over de wrede geschiedenis van Laos. Ze hebben serieus wat moeten vechten.
Opnieuw werden we verslagen door de warmte en was het moeilijk vol te houden om grote wandeltochten te maken. Even verfrissing in het hotel, waar iedereen bizar genoeg is in slaap gevallen :p Dan maar wat in mijn boek gelezen (de enige 13 pagina's van mijn trip die ik gelezen heb :p) tot Johanna er kwam bij zitten. Voor het eten gingen we naar de rivier om een mooie zonsondergang te spotten. Na een moeilijk momentje door het lezen van mijn mails heb ik mij toch nog kunnen optrekken aan een partijtje UNO en wat gekaart :) Ik heb ze namelijk leren "stronten". Probeer maar eens uit te leggen dat het nummer van de kaart die ze trekken het aantal kilo's kaka voorstelt... Moeilijk, heel moeilijk :D Na wat reclamaties om 1u hielden we het voor bekeken en gingen we slapen.

Woensdag ging de wekker af om 8u om iets later met een minibusje naar Vang Vieng te trekken. Het laatste anderhalf uur was boordevol bochten (niets in vergelijking met de rit naar Luang Prabang naar het schijnt, waar we medicatie tegen misselijkheid voor nodig hebben :D) Na de lunch mijn favoriete activiteit! (not): een fietstocht :p Ik zag er een beetje tegenop aangezien mijn conditie nu niet bepaald is om over naar huis te schrijven, maar toen ik hoorde dat een deel geen fiets had en sommige al 5 jaar niet meer op een fiets gezeten hadden was ik vlug gerust gesteld en kon ik plaatsnemen in de kopgroep :D De hitte en de slechte ondergrond maakten er toch nog een uitdaging van, maar de verlossing was de 'blue lagoon' waar we een frisse duik konden nemen. Het was echt een prachtige omgeving om te fietsen en relatief rustgevend eigenlijk :D
's Avonds was ik wel verslagen en had ik op de koop toe hoofdpijn waardoor ik het gekaart aan mij moest laten voorbij gaan :)

Donderdag was opnieuw een vrije dag. De invulling was al snel duidelijk. Als je op Google zou zoeken naar activiteiten in Vang Vieng kom je volgens mij enkel terecht bij 'tubing'! Vergeet Ibiza, Spanje en Turkije, leve Laos! :) Neen, goed en leuk voor 1 keer, maar wat een dronkemansbedoening was me dat! Je hebt dus een tube, een band, waarmee je de rivier afvaart. Op zich een leuke activiteit, maar als je dat zonder stoppen zou doen, ben je hoop en al 10min bezig :) Het addertje onder het gras is de opeenstapeling bars die langs de kant te vinden zijn en je verwelkomen met free shots, muziek en buckets drank. Maar weinig zoveel zatte toeristen bijeen gezien :) Verf en viltstiften waren ook heel gevaarlijke wapens (en twee dagen later nog zichtbaar op ons lijf...) Als je weet wanneer je het kalmer aan moet doen, kan dit echt een leuke dag zijn :) Helaas weet niet iedereen dat en komen er echt wekelijks mensen om bij het fenomeen :s Niet onwaarschijnlijk als je sommige daar bezig ziet...Bij de laatste bar sloeg de vermoeidheid wel wat toe maar dat was buiten Tony gerekend. Er was namelijk een modder volleybalveld... Net wat we nodig hadden! Ahum. Mijn bikini kleurt nog altijd bruin, hopelijk geraakt het er ooit uit :D Na het eten vonden we er niets beter op dan nog iets te gaan drinken toen ik plots een sms kreeg van mijn bezorgde broer :) Of alles goed ging en we geen last hadden van de aardbeving in Myanmar? Come again!? Een aardbeving in de gouden driehoek waar we drie dagen later naartoe gingen. Bizar. Gelukkig niets van gemerkt. Terug in het hotel was het opnieuw inpakken geblazen (dat was het vervelende aan de reis... hoogstens 2 nachten op dezelfde plaats, dus continu alles terug in de rugzak proppen) De volgende dag de fameuze busrit naar Luang Prabang op het programma.

Niet veel vertellens aan natuurlijk, hoe saai kan een busrit zijn, behoorlijk saai! 7 à 8 u, lang leve het bestaan van de iPod aangezien slapen niet echt een optie was. Bij aankomst konden we al eens vlug een tochtje doen in de werelderfgoedstad. Eten deden we dit keer in een soort buffet vorm. Voor minder dan een euro kon je aan de kraampjes zoveel eten opscheppen als je maar wou (voor vlees was het wel bijbetalen, maar nog eens een euro dan of zo :D) Er was een jarige vandaag! Dean werd 29! Uitbundig vieren werd het niet aangezien Laos heel wat strikter is dan Thailand. Tegen 23u zijn alle bars sowieso gesloten en lijkt de stad in een diepe slaap. Dan maar verder vieren in het hotel. Gezellig avondje.

Zaterdag was het tijd voor een halfuurtje natuur of ja, een voormiddagje... Een reservaat voor Aziatische beren veroverde ons hart :) en was te vinden aan de ingang van de Kuang Si watervallen, een waterval bestaande uit verschillende etappes. Heel mooi! En leuk dat je in het onderste deel kon zwemmen :) Verfrissend nadat we helemaal naar de top waren geklommen van de waterval! "A challenge" volgens de Lonely Planet. Amai, zij maar zeker. Gigantisch steil en geen voorgefabriceerde trappen. Brrr. De ontgoocheling was dan ook extra groot toen bleek dat het uitzicht echt niet zo geweldig was :) Maar goed, we made it :) De tuk-tuk bracht ons in een uurtje terug naar het hotel waar we redelijk vlug opnieuw op pad gingen naar het koninklijk paleis. Leuk om eens te zien waar de koninklijke familie een belangrijke tijd verbleven heeft. Na een late lunch om 16u hielden we een pauze :) Terug afspreken deden we 's avonds op dezelfde plaats van de vorige dag met het heerlijk buffet. Deze keer probeerde ik voor het eerst met stokjes te eten, soms met succes, soms zonder :D Op de grote night market probeerden we zo goed mogelijk af te dingen bij alles wat we kochten :) Niet mijn favoriete iets, maar als ze het echt niet willen verkopen, zullen ze het wel niet doen, lijkt mij...
Opnieuw alles inpakken en de volgende dag vroeg uit de veren (of toch enkele onder ons, de Duitsers, Nick (die ik ongeveer verplicht had) en ik) voor de Tak Bat, het offeren aan de monniken.

Het vervolg van mijn reis hou ik voor een volgende keer, ik heb nu al het gevoel dat ik jullie overweldigd heb :) maar blijf vooral volgen voor spannende verhalen over olifanten en tijgers! ;-)

O ja, mijn titel :)
Fried rice, (Flied lice wanneer een Aziaat het uitspreekt :D) was de maaltijd die ik echt heel vaak at, tot Tony mij een verbod heeft opgelegd in het begin van de tweede week en ik nieuwe dingen moest proberen :p Uiteraard ook allemaal met rijst of noedels...

Tot vervolgs!