Dag 11 & 12.

Dag 11: 27/07/2010

Vandaag zouden ze ons toch niet zo ver krijgen om opnieuw zo vroeg op te staan. Dat was ook langs geen kanten nodig merkten we wanneer we rond half 10 toekwamen op school. De leerkrachten liepen een klein beetje doelloos rond, op zoek naar iets om zich mee bezig te houden. De meeste hadden al de paperassen al in orde gebracht en waren in principe klaar voor de grote dag (donderdag, wanneer ook de ouders naar school mochten komen). Dan maar een partijtje voetbal, dachten een paar leerkrachten. Ondertussen hebben wij een poging gedaan om een schommel te installeren. Zijn we op zich redelijk goed in geslaagd maar we waren op het einde 1 moer kwijt. :) Heel slim om ze op de grond te leggen, dachten we achteraf. We hebben heel de speelplaats meerdere keren afgestapt, tevergeefs. Maar normaal hebben we een oplossing gevonden, morgen eens gaan uittesten.

Het was al vlug middag en we werden uitgenodigd bij Wouter en Phaedra om daar iets van eten in elkaar te steken. (Pasta met wat groentjes en van die dingen, geen Keniaanse toestanden voor een keer :)). De tijd vloog en plots was het 15u en bedachten we dat de leerkrachten dan naar huis mochten. Toch gingen we nog even kijken en vonden we nog een paar verdwaalde leerkrachten die ‘kopieën’ aan het maken waren. Al vlug kreeg ik een namenlijst in mijn handen om mee te helpen ‘kopiëren’.

Daarna namen we voor de eerste keer de ‘matatu’. Het vervoersmiddel bij uitstek hier in Kenia. Eigenlijk gewoon een minibusje dat passeert en je voor 20 of 30 cent naar het volgend dorp brengt. We moesten in een nieuwe supermarkt zijn om onze gsmnummer te laten registreren. Weer iets nieuws dat ze bedacht hebben, maar het moest vóór 30 juli of we konden het niet meer gebruiken.

In Rainbow heb ik – noodgedwongen – wat kleren gewassen. Ik zat eigenlijk gewoon door mijn voorraad onderbroeken dus daar kon ik maar beter iets aan doen :) Dan maar nog wat andere kleren mee gewassen. De reacties van de mensen daar: ‘Waw, are you really doing the laundry?’ Euh, yes. ‘Waw, you know how to do that? Because I know you’re used to machines?’ Ja, neen, wij hebben ook twee handen inderdaad. De nachtwaker was gewoon onder de indruk, terwijl Athumani wij heel leuk vertelde dat het wel te zien was dat ik het niet gewoon was :p. Best ook, dacht ik na x-aantal onderbroeken en t-shirts. Amai uw rug zeg. Respect voor die vrouwen die hier hele dagen staan te wassen (en onze (over)grootouders die dat gebeuren ook nog hebben meegemaakt).

In elk geval, ik kan weer door het leven met verse onderbroeken, al dan niet professioneel gewassen.

’s Avonds hebben we wat gezwommen en op het gemak buiten gezeten. Ik zou toch ook wat last hebben van keel –en nekpijn waardoor ik liever niet direct zotte uitdagingen aanga. Alhoewel er sprake zou zijn van een African – mzungu competition morgen, tussen de leerkrachten en ons (of hoe je de tijd kan passeren :)). We zien wel!

Dag 12: 28/07/2010

Jeukend aan mijn leger muggenbeten is het al terug tijd voor een verslag! Hoe kan je in hemelsnaam de tijd heel eventjes doen stilstaan? Het gaat bijna aan ons voorbij. We staan op, doen vanalles en nog wat en voor we het goed en wel beseffen is het helemaal donker en heb ik niet veel nodig om in slaap te vallen. Echt, ik ben hier heel vlug moe. Het zal de warmte zijn :) Over warmte gesproken, ik kan jullie wel al meedelen dat die warmte niet noodzakelijk wil zeggen dat ik hyperbruin terugkeer. Integendeel, ik heb mijn zonnecrème hier nog niet open gedaan :D.

Deze morgen gingen we vóór ons traditioneel schoolmoment naar de ‘fruitmarchand’ op de hoek. We hadden namelijk een grote bestelling. Doordat we al eens in Kebene waren gaan eten, hadden we besloten om voor 600 shilling (6EUR dus) fruit te kopen. Toen ik eerst de prijs van een mango vroeg (25 shilling) en na de bestelling van zes mango’s zei dat hij mocht aanvullen met ander fruit tot 600 shilling zag ik de geldbiljetten glinsteren in zijn ogen. Dolenthousiast greep hij naar een appelsien of 15, zeker drie trossen bananen, twee ananassen en nog vijf passievruchten (bovenop die zes mango’s dus). Voor 6 EUR :) Aangezien ze zo slim waren om alles in één zak te steken, hebben we ons bijna een breuk moeten dragen tot Kebene, maar daar waren ze uiteraard heel tevreden.

Missie geslaagd!

We kwamen iets later dan verwacht toe op school, maar dat bleek helemaal geen probleem aangezien er eigenlijk nog steeds niet echt werk was. Daarom besloten we maar een partijtje basket te spelen, af en toe vergezeld door James, de directeur. Aangezien alle paperassen nu echt wel in orde waren, hebben we enkele leerkrachten kennis laten maken met spelletjes als 4 op een rij en UNO. Ik moet zeggen, ze hadden UNO nog vlug door.

’s Middags gingen Phaedra, Wouter, Maxim en ik iets eten in Ushago (een pizzaatje voor mij) maar mijn maag kon zelfs geen kleine pizza aan. Na het eten, dat redelijk laat was uitgevallen (ergens tussen 14u en 15u) gingen we met Jackson naar het bureau voor safari’s waar hij voor werkt. Hij had gezegd dat hij aan onze vooropgestelde prijs kon voldoen (250EUR voor drie dagen) En effectief, het is in de sacoche! Van maandag tot woensdag gaan we drie dagen op safari naar Tsavo West en Amboseli.

Tegen 16u konden we nog eens naar het strand waar ook Alex te vinden was met twee Nederlandse mensen die hij even geleden had leren kennen. Ongeveer onze leeftijd, heel sympathiek. Zij waren hier ook voor vrijwilligerswerk maar kwamen al van Tanzania en Zanzibar.

’s Avonds redelijk cliché scenario. Vandaag heb ik wel de bestemmelingen op mijn postkaarten geschreven. Stap 1. :) Ik heb mij er nu ook bij neergelegd dat ze er niet gaan geraken vóór wij terug zijn aangezien ze nog niet geschreven zijn :D
Maar alles komt in orde! :p

Morgen worden de ouders verwacht op school en is het de allerlaatste dag. Spannend.