Dag 20 & 21

Dag 20: 05/08/2010

Jambo jambo. Wat een druilerig dagje vandaag. Ik had het ’s morgens al in de mot dat het weer niet volledig mee zat, maar dat het echt nog zo ging regenen, had ik als regenexperte dankzij ons thuisland, niet kunnen voorspellen.

Even nog iets over gisteren. Misschien hebben sommigen het in het nieuws gehoord of opmerkzaam gelezen op een of andere nieuwssite, maar het waren hier gisteren verkiezingen. Ik moet zeggen, ik hield een beetje mijn hart vast want de verkiezingen van 2007 waren toch wel uitgedraaid in een volkerenmoord. Nu had de plaatselijke bevolking ons al gerustgesteld dat het deze keer om een andere kwestie ging. Er waren twee opties: voor of tegen de grondwet stemmen. De veiligste oplossing bleek een overwinning voor YES die er gelukkig ook heel overtuigend gekomen is.

Vandaag zijn we te voet naar Ukunda getrokken waar geen enkel spoor te zien was van de afgelopen verkiezingen. Wat een geruststelling :D

Rond 11u was Alex naar Rainbow gekomen en gingen we samen dus een goede wandeling maken naar Ukunda. We liepen langs binnenwegen die ik nog nooit gezien had. Eenmaal daar aangekomen was het even wennen aan al de bedrijvigheid als je gewoon bent van in de buurt te leven van een klein dorpje als Maweni. We liepen eerst wat rond langs kraampjes en daarna zijn we eens naar Alex zijn woonplaats geweest. Ik moet zeggen dat het echt nog meeviel (in tegenstelling tot wat we hier al gezien hebben). Ik zou nu wel de naam van die buurt niet meer kunnen herhalen, soms is het toch bijna onuitspreekbaar, dat Swahili. Even later gingen we terug meer de stad in om iets te gaan eten in Travellers Café. Daar kwamen we ook Bilo tegen, een van de leerkrachten van Rainbow School. Het toeval kon niet op want onderweg waren we in Ukunda de Italianen van op safari tegengekomen. We waren alle vier enorm enthousiast en euforisch om elkaar een dag later terug te zien :D.

Dan kwam er een moment dat ik mij even in België waande: het begon te regenen. Na even schuilen gingen we terug naar Rainbow waar ik Alex en Bilo wat Belgische/Europese muziek liet horen :D. Hun gezicht sprak boekdelen.
Zoals andere dagen blijft de tijd vliegen en voor het donker werd keerden Alex en Bilo terug naar Ukunda.

Nu hopen dat het weer wat meewerkt de komende dagen zodat ons snorkelavontuur van morgen niet in het ‘water’ valt en dat we toch nog wat kunnen genieten van de oceaan.

Drie volledige dagen nog maar. Help.

Dag 21: 06/08/2010

Er viel best te leven met de starttemperaturen van vandaag. Ons programma voor de voormiddag was redelijk uitgebreid. Eerst brachten we nog eens een bezoekje aan Kebene om daar nog wat tijd door te brengen met de schatten van kinderen. Er kwam plots een koppel toe en het stond op hun gezicht af te lezen dat ze van Nederland waren. En effectief, het was prijs. Daar hebben we dan ook even mee gebabbeld aangezien het nog altijd gemakkelijker blijft voor hen om in hun moedertaal te spreken. Na Kebene gingen we naar de bank om onze briefjes te wisselen. Heel stom om met de grootste munt van Kenia te moeten rondlopen: 1000 shilling (= 10EUR). Het probleem is dat je met dergelijke briefjes nergens kan afdingen natuurlijk :). Ze kunnen nooit teruggeven en je kan ook niet zeggen ‘ik heb maar 200shilling zitten’. Dat probleem is bij deze dus opgelost :D Daarna volgden nog wat boodschapjes om onze eetvoorraad weer op peil te brengen. (Gezond hoor, hoho, we leven hier echt extreem gezond. Het zal weer wennen worden als ik terugben).

Op de terugweg zijn we even in Bush Adventures binnen gesprongen. Dat is een nieuw safari bureau waar een Duits koppel werkt dat twee jaar geleden samen met ons in Rainbow verbleef. Het was echt heel leuk om Heike terug te zien. Haar man was nu op safari maar die had ik al eens zien passeren in de afgelopen weken.

Terwijl we daar zaten te babbelen zag ik dat het weer te doen was: regen! Hoe is het toch mogelijk. Ze hebben hier een extreem lange regenperiode achter de rug. Ik denk dat die normaal van april tot juni loopt, maar nu wil die maar niet ophouden. Afgelopen drie weken hebben we wel geluk gehad maar ervoor hebben ze zwaar afgezien.

Na ons middagmaal hebben we dan maar een beetje zitten kijken naar de vallende regen en hadden we onze waterplannen eigenlijk al opgegeven.

Tot daar ene Alex binnenviel en zei dat het echt wel niet meer ging regenen. Aangezien hij de dag ervoor ook beloofd had dat het vandaag mooi weer ging zijn, nam ik die opmerking met een korrel zout. We zijn er dan toch voor gegaan en tussen 3 en half 4 vertrokken we naar de oceaan.

Met een duikbril en snorkel in de hand waren we volledig klaar voor het snorkelavontuur. Nu nog een boot, dachten we bij onszelf. Het schamele houten vlootje waar ze mee afkwamen voorspelde een schipbreuk. Aangezien het dat of zwemmen was, hebben we het er toch maar op gewaagd. Kapitein Wababah en wannabe kapitein Alex hebben ons al bij al veilig naar het koraalrif kunnen brengen. Daar konden we dus de wonderen der natuur aanschouwen en zagen we enorm grappige vissen passeren :). Ik weet zeker dat het niet de plek bij uitstek is om te snorkelen, maar het was wel heel leuk en overtuigend genoeg, vond ik persoonlijk.

Aangezien we relatief laat vertrokken waren moesten we op tijd terug voor het donker werd.

De terugtocht vond ik eigenlijk onbeschrijfelijk subliem, te mooi om waar te zijn. Gezellig in een bootje zitten met zicht op een parelwit strand, palmbomen en een zon die lichtjes begint onder te gaan. Adembenemend.

Zo werd de dag toch nog een voltreffer en heeft de regen onze plannen niet kunnen dwarsbomen. Haha! Laat morgen toch maar de zon weer komen. We hebben ontdekt dat we ze in België gaan moeten missen. Ons Sabine raadt ons aan om winterkledij aan te doen wanneer we terugkeren. Geen 20° meer vanaf dinsdag! Alé toe zeg.