Vrijdag 1 juli: D-day. Vliegtuig om 19.40u. Emotionele toestanden. Goed, heel goed bijgestaan door Wouter & Phaedra.
Het moet echt van de bosklassen in het 6de leerjaar geweest zijn dat een afscheid mij nog zo ongelofelijk zwaar gevallen is. Maar het was een grote lach door een traan op het einde wat mij toch nog op het vliegtuig heeft gekregen :) en ergens is het natuurlijk een goed teken, dus ik trek mij er wel aan op :)
Vreemd: in ons hoofd zat het schema dat we ook nog in Milaan zouden stoppen, wat niet het geval was bleek na dik 2u. Minder goed nieuws voor onze vervolgvlucht die pas om 10u lokale tijd vertrok in Ethiopië. Wou dus zeggen 6u wachten in de luchthaven. Gelukkig was er wifi :) Ideaal om uitleg bij de reisfoto’s van Frankrijk/Spanje te zetten die Corneel lief had opgeladen, mails te sturen en blog bij te houden. Aangezien die 6u van 3u ‘s nachts tot 9u ‘s morgens vielen, was het best wel een vermoeiende bedoening. Op de 2de vlucht heb ik gelukkig nog 2,5u kunnen slapen. Eens aangekomen in Mombasa Airport kregen we direct te horen dat het visum sedert 1 juli was verdubbeld, hupla :) Verder ging alles relatief vlot. Mijn maag lag wel wat in de knoop (misschien omdat ze weer het geweldig idee hadden om ontbijt om half 2 ’s nachts te brengen, waar ik uiteraard voor gepast heb) Maar de geur van het eten was soms al voldoende om wat misselijk te worden. Mijn eerstvolgende maaltijd is er trouwens pas ’s avonds rond 21u gekomen.
In Mombasa geraken is 1 iets, in Diani Beach iets anders. We waren in totaal met 14, er was dus wel sprake van een “bende”. Wouter, Phaedra en ik als vrijwilligers, mijn tante en nog een ex-collega van mijn tante met nog 9man/vrouw familie e.d. Daarom was er een busje voorzien om het laatste stuk nog af te leggen. Ondertussen was het middag, goed warm, niet 100% op en top, redelijk lastig dus. Zeker omdat het aanschuiven voor de ferry wel een eeuw leek te duren. Aangezien Mombasa eigenlijk een schiereiland is, moeten we er dus op 1 of andere manier van geraken. Er was geld voor een brug (want we spreken echt over een oversteek van 5à10min) maar de corrupte wereld is er mee gaan lopen natuurlijk. Nog even omslachtig als anders dus, maar goed. We zijn er geraakt. Na een glaasje in Rainbow (waar ik normaal altijd verbleef, maar nu dus voor het eerst niet) trokken we naar de vrijwilligerswoning om ons valiezen te droppen en dan nog vlug naar de winkel te gaan voor de eerste inkopen.
Uit een eerste onderzoek is gebleken dat de plaatselijke bevolking drastisch minder JAMBO roept :) Grappig fenomeen wel. Maar ik durf mij er nog niet volledig over uitspreken, komt wel goed. In plaats van vroeg te gaan slapen zijn we dus nog iets gaan eten, wat wel welkom was. We hebben het zelfs nog volgehouden tot half 12. Als gevolg heb ik dan ook wel tot half 1 geslapen de volgende dag. Geweldig. En zeker nodig, want als de school begint, is het gedaan met uitslapen. Na een laat uitgevallen ontbijt en wat rusten, trokken we naar het strand om wat te wandelen en iets te gaan drinken. Veel meer heeft de zondag, rustdag, niet gebracht, behalve koken, eten en verder rusten :D
Onze eerste schooldag. Spannend! We hadden geluk en werden wat later op school verwacht (9u). Na een kennismaking met de nieuwe leerkrachten en een klein wandelingetje met de vernieuwingen, was het wachten geblazen op de bende van 10. Alle kinderen en leerkrachten waren verzameld om liedjes te zingen en voor een warm onthaal te zorgen. Good memories. Daarna gingen we op zoek naar de lessenroosters. Het plan is dus om de eerste week wat te observeren in verschillende klassen tijdens verschillende lessen en daarna een klas te kiezen, er de zwakste leerlingen uit te halen en die persoonlijk te begeleiden. Phaedra en ik gingen na het ontrafelen van de lessenroosters eerst een les science gaan bijwonen uit class 7. Nog even ter verduidelijking, het gaat dus om een lagere school waar er 3 kleuterklassen zijn en dan 8 classes (dus eigenlijk zijn de laatste 2 al het 1ste en 2de middelbaar en heb je nog 4 jaar vervolg in het secundair onderwijs). In class 7 werd ik al direct geconfronteerd met mijn gaten in de kennis van de wetenschap, lieve help. Het was vooral revisie van class 5 (nog gênanter) en van de 50 vragen kon ik er waarschijnlijk geen 10 beantwoorden :p Nu goed, details, ik ben hier niet om kennis op te doen op wetenschappelijk gebied. Het was eigenlijk al vlug middag (die lessen verlopen niet bepaald strict volgens de planning…)dus gingen we een boterham gaan eten en (tevergeefs) internet gaan “zoeken”. In de namiddag hebben we ons wat op het Engels gestort in class 1. Daar was het vooral zelfstudie waarbij ze woordzoekers moesten oplossen. Een continue stroom van “teacher” “teacher” bracht ons dus van de ene bank naar de andere om te controleren of ze het juiste woord hadden aangeduid. Heel surreëel om 1 stift per kind te zien uitgedeeld worden en af en toe een kindje te zien dat vriendelijk komt vragen of je hun ene potlood kan slijpen met die ene slijper die er in de klas te vinden is. Na 15u valt er ook zoveel les niet meer te geven, dan gaat het vooral om zelfstudie en de klas opruimen. Dan gingen we wat buiten naar de dolenthousiaste kleutertjes die naar je toe stormen en op je arm wrijven om te zien of dat wit nu echt wel helemaal echt is :) Mijn festivalbandjes zijn ook al uitvoerig bestudeerd :)
Rond half 5 hebben we vriendelijk gevraagd om al te vertrekken aangezien het toch begon te kriebelen voor het internet en ik het speciaal vandaag wel graag gehad had :) Met succes! (hopelijk als het straks nog lukt om dit te posten…) Ondertussen is er ook een nieuwe vrijwilligster toegekomen, Riet, die ’s avonds dan in onze woning is komen eten. Gezellig allemaal. Natuurlijk is het hier nog steeds om 7u, stekker uit in de hemel, pikdonker. Heel lange avonden zullen het dus niet worden, ook omdat we vanaf morgen om 8u op school verwacht worden… (we hebben wel 1 dag vrij, de woensdag, dus moeten maar 4 dagen werken).
Een bijkomend probleem waarop we ons toch goed gaan moeten concentreren is de volgende situatie: een tijd geleden heeft er een meisje van class 1 enkele meisjes uit het 2de of 3de kleuter behoorlijk toegetakeld. Met toegetakeld bedoel ik met vingers en zelfs met een stok in de vagina zitten boren. Een groot probleem dus. Van waar komt het geen idee, maar het mag uiteraard absoluut niet meer gebeuren in de toekomst. Daarom zijn we nu aan het denken over een soort poppenspel dat we kunnen gebruiken om aan de jongste uit te leggen dat zoiets echt niet kan. De oudere kan je met feiten en theorieën uitleggen wat of hoe, maar voor kleinere kinderen is dat uiteraard geen optie. Dat wordt dus nog een hele opdracht.
Ik zie in Word dat ik weeral aan bijna 2 pagina’s zit, ik probeer in de toekomst minder grote stukken in 1x te posten of wat meer essentie in minder woorden uit te drukken :p To be continued (uiteraard :))
Geen opmerkingen:
Een reactie posten